Παλιούρι σπόρος - 100γρ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ 

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Paliurus Spina-Christi (Παλίουρος ο Δισχιδής).
Ανήκει στην οικογένεια των Ραμνοειδών.
Οι κοινές του ονομασίες είναι παλέουρο ή παλιούρι ή πάλιουρας ή τσαλί.
Το συναντούμε ακόμα με τις ονομασίες το αγκάθι του Χριστού ή το αγκάθι της Ιερουσαλήμ.
Φυτρώνει σε ολόκληρη την Ελλάδα σε περιοχές σχετικά χαμηλού υψομέτρου και ημιορεινές.
Ανθίζει όταν πια δεν πρόκειται να κάνει κρύο.
Οι μέλισσες το αγαπούν πολύ και παίρνουν απ’ τα άνθη του το γνωστό “Μέλι από παλιούρι”, που έχει ανοιχτό χρώμα, έντονη γεύση.
Ως ανοιξιάτικο σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό το παλιούρι, δίνει πολύ μέλι.

ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι βότανο γνωστό από την αρχαιότητα. Τα φύλλα καθώς και η ρίζα του Παλίουρου, κοινώς παλιούρι, στο “Περί της των απλών φαρμάκων κράσεως και δυνάμεως Βιβλίον Θ”, (τόμ. ΧΙΙ, σελ. 93-94) ο Γαληνός τα χρησιμοποιεί για να θεραπεύει τα φύματα, ενώ τον καρπό για να διαλύει του λίθους της ουροδόχου κύστεως, αντίληψη που διατηρείται μέχρι σήμερα.
Το φυτό πήρε και την ονομασία “αγκάθι του Χριστού” επειδή σύμφωνα με τη θρησκευτική μας παράδοση, το αγκάθινο στεφάνι του Ιησού πριν από τη Σταύρωση φτιάχτηκε με τα κλαδιά του και για την εν λόγω χρήση του στη σκηνή διαπόμπευσης γίνεται σε τρία από τα Δώδεκα Ευαγγέλια.
Η ονομασία παλιούρι καθώς και ο αντίστοιχος λατινικός όρος, είναι μάλλον άγνωστης ετυμολογίας. Η ονομασία τσαλί φαίνεται να είναι τουρκικής προελεύσεως τουρκ. λ. cali = βάτος. Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιήθηκε για την μείωση της χοληστερόλης.
Στο Ιράν χρησιμοποιείται σήμερα ως διουρητικό και αντιυπερτασικό.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ - ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Περιέχει φλαβονοειδή (ρουτίνη, κουερσετίνη και κουερσετίνη3-O-ραμνογλυκοσίδη 7-O-ραμνοζίδιο ), αλκαλοειδή και ταννίνες.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Ο καρπός δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντισηπτικό, αντισπασμωδικό, αποχρεμπτικό, στυπτικό και διουρητικό βότανο.
Οι καρποί έχουν ιδιότητες που βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος. Χρησιμοποιούνται για τη δυσκοιλιότητα, τη διάρροια, σαν καθαρκτικό, για τις πέτρες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Επίσης έχουν ιδιότητες διουρητικές, αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, αποχρεμπτικές κ.λπ. Χρησιμοποιούνται για προβλήματα του αναπνευστικού, όπως βήχας, άσθμα, βρογχίτιδα. Ακόμη βοηθάνε στην υπέρταση και την αρθρίτιδα. Εξωτερικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία προβλημάτων του δέρματος, όπως λειχήνες, εκζέματα κ.λπ. Μερικοί υποστηρίζουν ότι θεραπευτικές ιδιότητες, κυρίως για το ουροποιητικό σύστημα, διαθέτουν και οι ρίζες του θάμνου.
Το αφέψημα του βοτάνου χρησιμοποιείται για τον βήχα, το άσθμα, τη διάρροια, την υπέρταση, τον καθαρισμό του αίματος σε φλεγμονές.
Συνδυάζεται άψογα με τον κοινό λιναρόσπορο, το τίλιο, την πριμούλα, το πεντάνευρο, τη σάλβια και την άγρια μολόχα σε περιπτώσεις άσθματος και (οξείας) βρογχίτιδας.
Θεωρείται ότι έχει καθαρκτική δράση στο παχύ έντερο, ενώ καταπολεμά την παραμορφωτική αρθρίτιδα -γι’ αυτό και καταναλώνεται συχνά από ηλικιωμένους.
Εξωτερικά φαίνεται να βοηθά ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση εστιών εκζέματος χάρη στην αντιφλεγμονώδη δράση του.

ΧΡΗΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Παρασκευάζουμε αφέψημα. Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10 λεπτά. Μπορούμε να πίνουμε μέχρι 3 φλιτζάνια τη μέρα.

Προσοχή

Οι ιδιότητες που έχει το κάθε βότανο, το καθιστά σύμμαχό μας στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.

Όμως η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει πάντα να ρωτάτε τον γιατρό σας πριν από τη λήψη κάθε βοτάνου.

Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.

Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.

Δεν αναφέρονται παρενέργειες.